Με τον κίνδυνο να παρεξηγηθούμε ότι συνηγορούμε στην παρανομία ενδίδουμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε σε λίγες γραμμές τη συμπεριφορά της αλβανικής δικαιοσύνης σε περιπτώσεις που αφορούν στην ακίνητη περιουσία και την επανάκτηση της μετά την άρση της κομουνιστικής δήμευσης.

Είμαστε μάρτυρες από δημοσιεύματα του αλβανικού τύπου για την ταχύτητα με την οποία αντιδρούν οι εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ειδικά της περιοχής Αυλώνα για περιπτώσεις ομογενών στην Χιμάρα. Φαίνεται ότι και εκεί κάποιοι ωθούμενοι όχι μόνο από ιδίων συμφέρον αλλά και από σκοτεινές ομάδες παρανομίας είχαν κάνει διαδικασίες απόκτησης επιφανειών παραβαίνοντας το νομικό πλαίσιο, και μάλιστα πλαστογραφίας. Τάχιστα όμως τίθενται σε κίνηση οι μηχανισμοί δίωξης και όχι μόνο ακυρώνουν τις διαδικασίες αλλά οδηγούν σε εισαγγελική δίωξη και τους υπαιτίους.

Ωστόσο εδώ και χρόνια υφίστανται πολλές περιπτώσεις που προκαλούν εξόφθαλμα το αίσθημα περί δικαιοσύνης, σε όλο το χώρο που ζει ο Ελληνισμός όπου με όλων των ειδών παράνομων ενεργειών, με συμμετοχή και κρατικών λειτουργών πρόσωπα χωρίς καμιά σχέση με το χώρο και χωρίς ίχνους ιστορικής κατοχύρωσης έχουν ιδιωτικοποιήσει χιλιάδες στρεμμάτων γης. Μέσα από αντίξοες συνθήκες φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, Εκκλησία, ομάδες πολιτών από τα χωριά έχουν οδηγήσει στα δικαστήρια αρκετές περιπτώσεις. Ουκ ολίγες έχουν δικαστεί τελεσίδικα. Έχει αποδειχτεί η πλαστογραφία ή άλλων ειδών παρανομίες. Εκεί όμως έχουν σταματήσει όλα. Οι εισαγγελικές αρχές δεν έχουν παρέμβει και η πολιτεία δεν έχει λάβει μέτρα εις βάρος κρατικών λειτουργών που έχουν διαπράξει τις ποινικές πράξεις.

Χωρίς σχολαστική εξέταση και για να είμαστε στο κλίμα: πολύ πιο χοντρή απ’ την περίπτωση της έκτασης που τις τελευταίες μέρες ήρθε στο φως της δημοσιότητας στην Παλάσσα είναι αυτή στο χωριό και το Μοναστήρι του Κώσταρι. Εδώ αν φαίνεται ξεκάθαρα η συμπεριφορά με δύο μέτρα και δύο σταθμά του κράτους και των θεσμών της πολιτείας. Χρόνια ταλαιπωρούνται οι φορείς του χωριού αυτού και αντιμετωπίζουν όλο το φάσμα των δικονομικών κολλημάτων ώστε να βαρεθούν και να τα παρατήσουν. Εκεί αν είναι ξεκάθαρη η πλαστογραφία, απροκάλυπτη η παρανομία των επιτροπών επαναπόδοσης της περιουσίας, τα δασαρχεία, τα κτηματολόγια και τα υποθηκοφυλακεία. Δεν είναι δύσκολο ο Εισαγγελέας Αγίων Σαράντα να υιοθετήσει την πρακτική του συναδέλφου του Αυλώνας και να λύσει το γρίφο.

Φαίνεται όμως ότι όχι απλά στερεότυπα αλλά κέντρα διαρθρωμένα ενεργοποιούνται και δεν επιτρέπουν τη διαλεύκανση αυτής και δεκάδων άλλων περιπτώσεων. Στην Παλάσα ένας Έλληνας επιχείρησε να πάρει κάποια επιφάνεια και κινδυνεύει με φυλάκιση. Στο Κώσταρι κάποιος άλλος μη Έλληνας αρπάζει εκκλησιαστική και κοινοτική γης προκειμένου να προκαλεί αναστατώσεις στο δημόσιο βίο της ΕΕΜ και επιβραβεύεται…

Πηγή: tachydromos.org