Το χωριό Κούδεσι βρίσκεται στα βουνά πάνω από τη Χιμάρα σαν κορώνα στο κεφάλι της. Είναι ένα χωριό με ιστορία και παράδοση, με οικογένειες και ανθρώπους που δοξάστηκαν για το θάρρος και τη μόρφωσή τους. Τα τελευταία χρόνια, όμως, κωμικοτραγικά γεγονότα έχουν συμβεί στο χωριό, τα οποία κάθε άλλο παρά κολακευτικά είναι για την παράδοση και την ιστορία του Κούδεσι. Το πλέον πρόσφατο ήταν η διαγραφή των πολιτικών συνθημάτων, τα οποία είχαν γραφτεί όταν έγιναν τα τελευταία έργα αναστήλωσης της κεντρικής πλατείας του χωριού, από μια ομάδα νεαρών υποστηρικτών του Δημοκρατικού Κόμματος που ήρθαν για το σκοπό αυτό από την πόλη της Αυλώνας. Κάποιοι είπαν πως "ήταν έργο βανδάλων" και άλλοι είπαν ότι "βάνδαλοι βίασαν το Κούδεσι".

Πώς έφτασε, όμως, αυτό το αρχοντικό χωριό να το βεβηλώνουν άνθρωποι ξένοι προς αυτό; Ήταν αυτό το περιστατικό η πρώτη βεβήλωση της βούλησης του λαού του Κούδεσι; Φέρει κάποια ευθύνη ο κόσμος του Κούδεσι γι' αυτήν την κατάντια;

Το πρώτο περίεργο επεισόδιο ήταν το αποτέλεσμα στις τοπικές εκλογές του 2013, όταν σύσσωμο το χωριό ψήφισε για δήμαρχο έναν υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος, γεγονός πρωτόγνωρο καθώς το Κούδεσι είχε υποφέρει πολύ κατά τη διάρκεια της κομουνιστικής δικτατορίας με αποτέλεσμα να έχουν καλλιεργηθεί έντονα αντικομουνιστικά συναισθήματα στο χωριό. Έτσι ο κόσμος στήριζε παραδοσιακά τα δεξιά κόμματα και το Κόμμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ).

Ο νέος δήμαρχος δεν άργησε να ανταποδώσει την ψήφο που του έδωσε το χωριό, επενδύοντας ένα σεβαστό ποσό για την ανακαίνιση της κεντρικής πλατείας του Κούδεσι, ένα έργο που ο ίδιος χαρακτήρισε "επαναφορά της αυθεντικότητας της πλατείας". Η μεγάλη έκπληξη για το Κούδεσι ήταν πως μαζί με την αυθεντική πλατεία εμφανίστηκαν και τα παλιά πολιτικά συνθήματα που δόξαζαν το κομουνιστικό καθεστώς και τον δικτάτορα Ενβέρ Χότζα.

Το επόμενο περίεργο συμβάν ήταν η ένταξη στο Κόμμα των Τσάμηδων του Σπετίμ Ιντρίζι κατοίκων από το χωριό εν όψει των εκλογών του Ιουνίου 2015 που όμως στη συνέχεια εξαργυρώθηκε σε μόλις μία ψήφο για το Κόμμα των Τσάμηδων σε όλη τη Χιμάρα. Ο Ιντρίζι έφτασε να μιλά για αδέρφια και στενούς δεσμούς με το Κούδεσι εκπλήσσοντας όλους όσοι έχουν μια στοιχειώδη γνώση της ιστορίας της Χιμάρας.

Το τελευταίο επεισόδιο ήταν η διαγραφή των κομουνιστικών συνθημάτων από ανθρώπους που ήρθαν από την Αυλώνα και το διπλανό χωριό Πύλιουρι. Δεν αναφέρομαι φυσικά σε αυτή καθ' αυτή τη διαγραφή των χυδαίων συνθημάτων αλλά στο ότι έγινε από ξένα προς το χωριό άτομα τα οποία έδρασαν χωρίς να υπολογίσουν τους κατοίκους του Κούδεσι.

Εύλογα λοιπόν αναρωτιέμαι: Ευθύνονται οι κάτοικοι του Κούδεσι που δεν τους υπολογίζουν και τους φέρονται σαν να είναι άβουλα πλάσματα;

Όταν έγραφαν τα συνθήματα στους τοίχους του χωριού κανείς δεν μίλησε, όταν ο Ιντρίζι μιλούσε για αδέρφια από το Κούδεσι πάλι κανείς δεν μίλησε και όταν ήρθαν και διέγραψαν τα συνθήματα από τους τοίχους οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού κλείστηκαν στο καφενείο και άφησαν τους Αυλωνίτες να κάνουν ότι θέλουν στο χωριό τους.

Κλείνω με την ελπίδα ότι στο μέλλον οι Κουδεσιώτες θα μου αποδείξουν ότι κάνω λάθος και ότι στο Κούδεσι υπάρχουν ακόμη άνδρες άξιοι και γενναίοι που θα πάρουν το μέλλον του χωριού στα χέρια τους. Άνδρες που έχουν άποψη, στόμα για να εκφράσουν τη θέλησή τους και χέρια για να την επιβάλουν.

Ο Εκσκαφέας