Του Νίκου Μελέτη

Γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Π. ΜΑΛΛΙΑΣ*

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΟΤΖΙΑΣ*

Ένα παιχνίδι έχει εφευρεθεί τα τελευταία χρόνια στην Αλβανία. Το παιχνίδι ονομάζεται «Πρόκληση των ανθρώπων της Χιμάρας» ή διαφορετικά «Καπνός για να καλύψουμε τις βρωμιές».

του Ευθύμιου Πέτρου

Το βράδυ 4ης Νοέμβρη μέρα Κυριακή, παρευρέθημεν στη λιτανεία λειψάνων Αγίου Σπυρίδωνος (Κέρκυρα) όπου τοποθετήθην με Πολυξίγγη και επισήμους. Τιμητικά προσκύνησα σώμα Αγίου και τα άνθη ρόδων που έλαβα τα φυλάω για να τα στείλω στους γονείς μου. Μετά τη λειτουργία καθήσαμε μετά του δημάρχου στο καφενείο του ξενοδοχείου ενώπιον της ωραίας πλατείας και του παλαιού φρουρίου της πόλης. Μετά τηλεγραφήσαμε προς Βενιζέλο και Σαπουτζάκη παρακαλούντες να περάσουμε στην Ήπειρο.

Ένα ζήτημα φλέγουσας σημασίας, μια ιδέα, ένα εμβατήριο που όλοι λίγο πολύ ψελλίσαμε κατά τη στρατιωτική μας θητεία για τη Βόρεια Ήπειρο, την σκλαβωμένη αδερφή μας, είναι η αφορμή για περαιτέρω ιστορική αναζήτηση και έρευνα. Είχα ακούσει μια ιστορία για έναν παππού, που όταν απελευθέρωναν οι Εύζωνοι τη Β. Ήπειρο, πετώντας παράλληλα τους Ιταλούς στη θάλασσα το 1940, παρακολουθούσε την προέλαση των ελληνικών στρατευμάτων απαθής και ασυγκίνητος. Ένας στρατιώτης τον πλησίασε και τον ρώτησε απορημένος γιατί δεν χαίρεται που απελευθερώθηκε η σκλάβα πατρίδα και εκείνος ατάραχος του είπε λόγια που μόνο η λαϊκή σοφία δύναται να αντιληφθεί και να αφομοιώσει: «Ξέρω, παιδί μου, πως δεν είναι οριστικό, όπως οριστικό δεν ήταν και τις προηγούμενες φορές». Ο νεαρός στρατιώτης πάγωσε για μερικές στιγμές και μετά συνέχισε την πορεία του και τα καθήκοντά του. Αναλογιζόταν όμως συχνά τις κουβέντες του γέροντα. Και έψαξε. Και έμαθε.

Ανάγκη για ηχηρή απάντηση στους τουρκοκινούμενους κατσαπλιάδες του Ράμα για όσα έγιναν στη Χειμάρρα

Μετά από μία μακρά περίοδο ύφεσης, τα τελευταία αρκετά χρόνια οι ελληνοαλβανικές σχέσεις έχουν επανέλθει στον αστερισμό της έντασης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο εθνικισμός και κατ’ επέκτασιν ο ανθελληνισμός ως ιδιαίτερη έκφανσή του, παραμένει σταθερά της αλβανικής πολιτικής σκηνής.

του Σταύρου Λυγερού

Την έντονη ανησυχία του για την κατάσταση που βιώνει η Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας εξέφρασε ο διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών Θεοφάνης Μαλκίδης μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής. «Πρέπει να ασχοληθούν οι πολίτες με τα μείζονα, τα ουσιαστικά, τα καίρια και τα σημαντικά.» τόνισε χαρακτηριστικά με αφορμή όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια με τις αλβανικές Αρχές να επιδίδονται σε μια διαρκή προσπάθεια καταπάτησης περιουσιακών και άλλων δικαιωμάτων της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία. Προσπάθεια που κορυφώθηκε με τα χθεσινά γεγονότα στην Χειμάρρα, όπου, με την αδικαιολόγητη συνδρομή ισχυρής αστυνομικής δύναμης, επιχειρήθηκε η κατεδάφιση σπιτιών που ανήκουν σε μέλη της Ελληνικής Μειονότητας.

Συνέντευξη εφ όλης της ύλης παραχώρησε ο Υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, Ντ. Μπουσιάτι, σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό της χώρας.

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα είχε συνάντηση χθες με αντιπροσωπεία κατοίκων της Χιμάρας στα Τίρανα. Το κεντρικό θέμα συζήτησης ήταν το νέο σχέδιο τουριστικής ανάπλασης της Χιμάρας που πλήττει τις κατοικίες των Ελλήνων κατοίκων.

Ένας «γόρδιος δεσμός» έχει μετατραπεί η Χιμάρα για την εκάστοτε αλβανική κυβέρνηση. Γιατί ανεξαρτήτως από την πολιτική τοποθέτηση του κάθε κόμματος, η εθνική τους πολιτική και ιδίως απέναντι της Χιμάρας είναι η ίδια.

Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Κραυγή αγωνίας από τους Έλληνες της Αλβανίας και ειδικότερα της Χειμάρρας, οι οποίοι δίνουν αγώνα για να κρατήσουν τις περιουσίες τους, καταγγέλλοντας ότι η αλβανική κυβέρνηση προχωρά στη δήμευση των περιουσιών τους και ως εκ τούτου, στην εκδίωξή τους.