Τις «παγωμένες» διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε Αθήνα και Τίρανα για οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) έφεραν ξανά στην επιφάνεια με δηλώσεις τους –με εντελώς διαφορετικές αφορμές και κατά σύμπτωση– ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα και ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος. Αρχικά, ο κ. Ράμα, απαντώντας σε ερώτηση για την ανταλλαγή εδαφών ανάμεσα σε Κόσοβο και Σερβία, είπε (Vizion Plus): «Τι συζητάμε σήμερα με την Ελλάδα; Τα σύνορα. Τι συζήτησε το Κόσοβο με το Μαυροβούνιο και όλα έγιναν; Τα σύνορα. Γιατί να μη συζητήσουμε τα σύνορα μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας; Θα τα συζητήσουμε, γιατί είναι μια διαδικασία οριοθέτησης». Ο κ. Ράμα μιλάει, βεβαίως, για το Κόσοβο, καθώς προωθεί την ένωσή του με την Αλβανία. Ως προς την Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, η Αθήνα και τα Τίρανα συζητούν για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ενώ η μοναδική εκκρεμότητα στην ξηρά αφορά την τεχνική επιδιόρθωση των πυραμίδων που οριοθετούν τα σύνορα των δύο χωρών.

Η Βόρεια Ήπειρος δημιουργήθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα μετά τη διχοτόμηση της Ηπείρου από της Μεγάλες Δυνάμεις.

Όλα ξεκίνησαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας που υπογράφηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1914 στην ιταλική πόλη από τις Μεγάλες Δυνάμεις και με το οποίο χαράζονταν τα αλβανικά σύνορα. Η περιοχή της Βόρειας Ηπείρου παραχωρούνταν στην Αλβανία, η οποία είχε αναγνωριστεί επίσημα ως ανεξάρτητο κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου. Σύμφωνα με την απόφαση το Αργυρόκαστρο, το Βουθρωτό, το Δέλβινο, η Κορυτσά, η Χειμάρα, οι Άγιοι Σαράντα και η νήσος Σάσων ήταν πλέον αλβανικά εδάφη. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες μετείχαν στη συνδιάσκεψη ήταν η Αγγλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία, και η Αυστροουγγαρία. Η συμμαχία της Ιταλίας και της Αυστρίας, ήθελε ένα ανεξάρτητο κράτος στην περιοχή για να αποτελεί μία ζώνη ουδέτερη που να μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε προγεφύρωμα σε πολεμική φάση.

Το 1913 ο ελληνικός στρατός ελευθερώνει τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Δυο κάστρα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, η Χειμάρρα και η Κορυτσά είχαν απελευθερωθεί νωρίτερα (1912). Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της ενιαίας Ηπείρου από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Λέμε η Ελλάδα, αλλά εννοούμε τις εκάστοτε κυβερνήσεις που την καθοδηγούν και στην συγκεκριμένη περίπτωση την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.

Γράφει ο Μιχάλης Ντιναλέξης,

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Η. ΜΙΧΟΥ (*)

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Του Αντώνη Μπέζα, πρώην υπουργού

Όταν ο μεγάλος ιεράρχης του Γένους και στυλοβάτης του Μακεδονικού Αγώνα, Γερμανός Καραβαγγέλης, δώρισε στον Παύλο Μελά μια εικόνα της Ανάστασης του Χριστού, κάθε άλλο παρά τυχαία δεν ήταν αυτή του η κίνηση. Κι όταν επίσης στέκονταν θαρραλέος εμπρός στο σκήνωμα του δολοφονηθέντα από τους κομιτατζήδες, Μητροπολίτη Κορυτσάς Φωτίου Καλπίδη, πάλι θάρρος έδινε στο λαό της πονεμένης Ηπείρου μας.

Δύο μέρες πριν το νέο μεγάλο πανελλήνιο συλλαλητήριο για την Μακεδονία και ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε αναβρασμό και σε εγρήγορση για να εμποδίσει με ότι μέσα του απέμειναν και ότι μέσα του επιτρέπει το προδοτικό ανθελληνικό καθεστώς της αριστεράς και της προδοσίας. Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν γνωρίζουμε αν τελικώς η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών θα κυρωθεί από τη Βουλή των (Ανθ)Ελλήνων και ποια θα είναι η στάση και η δράση των νέων αγωνιζόμενων Ελλήνων.

Γράφει ο Άγγελος Συρίγος*

Το ιδιαιτέρως ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι ο Ν. Κοτζιάς φέρεται να ασκεί προσωπική πολιτική, η οποία ήταν άγνωστη στο σύνολο της αντιπολίτευσης.

Έχει εντυπωθεί στην μνήμη μου το ευδαίμον ύφος του πρώην υπουργού κ. Ν. Κοτζιά, μετά την ολοκλήρωση της καταστροφικής για τον ελληνισμό Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία ο ίδιος θεωρεί προσωπική του επιτυχία [για τους Σκοπιανούς είναι, και προφανώς θα τον ευγνωμονούν, όπως και τον κ. Α. Τσίπρα], όταν περιχαρής μας ανήγγειλε πως επείγεται να υπογραφεί και Συμφωνία με την Αλβανία, πριν αναχωρήσει για διακοπές.

Στο περιβάλλον του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ αποθάρρυναν βλέψεις της Ελλάδας για επέμβαση σε αλβανικό έδαφος και έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην προσπάθεια του Τίτο να αποστασιοποιηθεί από το σοβιετικό μπλοκ.

Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για την στάση των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της Ελλάδας όσον αφορά το Μακεδονικό και τις σχέσεις με άλλες βαλκανικές χώρες φέρνουν στο φως αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA από το 1949.

2018: Η χρονιά-σταθμός για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα.

Όταν το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας ανακάλυψε πρόσφατα το βορειοηπειρωτικό ζήτημα, κανένας αρμόδιος ή μη του υπουργείου δεν μπορούσε να φανταστεί την πολυπλοκότητα του θέματος με πολλές νομικές και εθνικές προεκτάσεις. Ο φάκελος «Βορειοηπειρωτικό» παρέμεινε επί χρόνια ξεχασμένος στα υπόγεια του υπουργείου είτε από άγνοια είτε για ιδεολογικούς λόγους, και όσοι ελάχιστοι τολμούσαν να το αναφέρουν εισέπρατταν την απαξίωση και την περιφρόνηση των «αρμοδίων».

Στις 30 Μαΐου 1913 υπεγράφη η Συνθήκη του Λονδίνου, ως αποτέλεσμα της Διάσκεψη λεγόμενης και Συνδιάσκεψη Ειρήνης, που έγινε στην αγγλική πρωτεύουσα, για τον τερματισμό του Α΄ Βαλκανικού πολέμου (1912-1913). Αυτή η Συνθήκη συνομολογήθηκε μεταξύ των Βαλκανικών Συμμάχων (Βουλγαρίας - Ελλάδας - Μαυροβουνίου και Σερβίας) αφενός, και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αφετέρου. Έμεινε γνωστή και ως Βαλκανο-Τουρκική Συνθήκη.