Η κάλυψη των ιστορικών γεγονότων απ' την παλαιότερη ελληνική εφημερίδα

Η Βόρεια Ήπειρος δημιουργήθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα μετά τη διχοτόμηση της Ηπείρου από της Μεγάλες Δυνάμεις.

Όλα ξεκίνησαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας που υπογράφηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1914 στην ιταλική πόλη από τις Μεγάλες Δυνάμεις και με το οποίο χαράζονταν τα αλβανικά σύνορα. Η περιοχή της Βόρειας Ηπείρου παραχωρούνταν στην Αλβανία, η οποία είχε αναγνωριστεί επίσημα ως ανεξάρτητο κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου. Σύμφωνα με την απόφαση το Αργυρόκαστρο, το Βουθρωτό, το Δέλβινο, η Κορυτσά, η Χειμάρα, οι Άγιοι Σαράντα και η νήσος Σάσων ήταν πλέον αλβανικά εδάφη. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες μετείχαν στη συνδιάσκεψη ήταν η Αγγλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία, και η Αυστροουγγαρία. Η συμμαχία της Ιταλίας και της Αυστρίας, ήθελε ένα ανεξάρτητο κράτος στην περιοχή για να αποτελεί μία ζώνη ουδέτερη που να μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε προγεφύρωμα σε πολεμική φάση.

Η πριγκίπισσα Αργυρώ - Το Αργυρόκαστρο και η δολοφονία του γιου της - Η φοβερή κατάρα της - Τι γράφουν για την Αργυρώ οι Ι. Λαμπρίδης, Κ. Κρυστάλλης και Ν. Πολίτης - Τα ιστορικά στοιχεία του θρύλου - Η Αργυρώ στην αλβανική παράδοση

του Μιχάλη Στούκα

Στις 11 Ιανουάριου του 1991, στο Κεφαλοχώρι της Δρόπολης την Δερβιτσιάνη, μια ομάδα πρωτοβουλίας ίδρυσε τη δική μας οργάνωση, την ΟΜΟΝΟΙΑ, κάνοντας πραγματικότητα έναν πόθο συγκεντρωμένο μέσα στις καρδιές όλων των Ελλήνων, όλων εκείνων που θυσιάστηκαν, που φυλακίστηκαν κι εξορίστηκαν, που εκτελέστηκαν και χάθηκαν χωρίς ίχνος, χωρίς τάφο, χωρίς όνομα.

Στο περιβάλλον του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ αποθάρρυναν βλέψεις της Ελλάδας για επέμβαση σε αλβανικό έδαφος και έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην προσπάθεια του Τίτο να αποστασιοποιηθεί από το σοβιετικό μπλοκ.

Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για την στάση των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της Ελλάδας όσον αφορά το Μακεδονικό και τις σχέσεις με άλλες βαλκανικές χώρες φέρνουν στο φως αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA από το 1949.

Ο Ιωσήφ Στάλιν προσπαθούσε να συγκρατεί τον Ενβέρ Χότζα στον πόλεμο που είχε εξαπολύσει κατά της Εκκλησίας και του θρησκευτικού αισθήματος με την άνοδό του στην εξουσία το 1944. Σε μία συνάντησή τους στη Μόσχα, ο Στάλιν του συνέστησε: «Μην παίρνεις μέτρα. Η θρησκεία έχει βαθιές ρίζες στη συνείδηση και την ψυχολογία του λαού, θα έχεις προβλήματα». Στο βιβλίο του «Με τον Στάλιν», ο Αλβανός δικτάτορας θυμάται: «Έχεις πολλούς Χριστιανούς; με ρώτησε ο Στάλιν. Να μη φοβάσαι τους ορθόδοξους, δεν είναι φανατικοί, να φοβάσαι τους καθολικούς γιατί έχουν πίσω τους το Βατικανό

Στις 30 Μαΐου 1913 υπεγράφη η Συνθήκη του Λονδίνου, ως αποτέλεσμα της Διάσκεψη λεγόμενης και Συνδιάσκεψη Ειρήνης, που έγινε στην αγγλική πρωτεύουσα, για τον τερματισμό του Α΄ Βαλκανικού πολέμου (1912-1913). Αυτή η Συνθήκη συνομολογήθηκε μεταξύ των Βαλκανικών Συμμάχων (Βουλγαρίας - Ελλάδας - Μαυροβουνίου και Σερβίας) αφενός, και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αφετέρου. Έμεινε γνωστή και ως Βαλκανο-Τουρκική Συνθήκη.

Το πλήρες κείμενο του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας – Η κατάσταση στην Αλβανία μετά το 1920 – Ο Αχμέτ Ζώγου και οι διώξεις σε βάρος της ελληνικής μειονότητας – Η στάση της αλβανικής κυβέρνησης απέναντι στην Εκκλησία - Μια συγκλονιστική επιστολή από τον Γιαννάκη Σπύρο προς τον υπουργό Εξωτερικών Λ. Κανακάρη-Ρούφο

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις είναι τις τελευταίες μέρες στο προσκήνιο μετά την άνανδρη δολοφονία του ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες (να σημειώσουμε εδώ ότι οι Βουλιαράτες στην απογραφή του 1914, είχαν 865 κατοίκους οι οποίοι ήταν όλοι Έλληνες).
Και δυστυχώς οι αλβανικές προκλήσεις συνεχίζονται είτε με δηλώσεις αξιωματούχων, όπως του πρωθυπουργού Έντι Ράμα, που δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει υβριστικούς χαρακτηρισμούς για τον νεκρό Κ. Κατσίφα είτε με ενέργειες από τις επίσημες Αρχές, όπως η απαγόρευση εισόδου στην Αλβανία σε 52 Έλληνες οι οποίοι παραβρέθηκαν στην κηδεία του Κ. Κατσίφα.

Η ιστορική προκήρυξη του Αρχηγού Σπυρομήλιου

«Προς Χειμαρριώτας

Ο π.Χρυσόστομος Μαϊδώνης την διετία 1991-93 υπηρέτησε ιεραποστολικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας ως συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και εκπρόσωπος στην Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου, όπου οργάνωσε το Μητροπολιτικό Συμβούλιο και τις πρώτες 200 εκκλησιαστικές Επιτροπές. Εκπαίδευσε 20 νέους Ιερείς και οργάνωσε 4 νεανικές εκκλησιαστικές χορωδίες στο Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα, την Πρεμετή και τη Δερβιτσάνη.

Το θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι η ιστορία του αλβανικού ενδωνυμίου Shqiptar = «Αλβανός», του οποίου η χρήση γενικεύθηκε κατά τον 18ο αιώνα.

Για τον π. Χρήστο Παππά από το Σοπίκι

Σε ένα από τα σημαντικότερα έργα του Θουκυδίδη, «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», παρατίθεται ο «Επιτάφιος του Περικλή». Από τα σπουδαιότερα κείμενα της αρχαιότητας που διδάσκεται σε όλες τις φιλοσοφικές σχολές του κόσμου. Ήταν ο επικήδειος λόγος όπου ο Περικλής εκφώνησε το 430 π.Χ. για τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού πολέμου. Αποτελεί ύμνο στην Αθηναϊκή δημοκρατία και στην αγάπη του Αθηναίου προς την ελευθερία.

Στις 14 Σεπτεμβρίου 2018, εγκαινιάζεται στα Τίρανα, στο Κέντρο Ανοικτού Διαλόγου, COD, σε αίθουσα του κτιρίου του Πρωθυπουργικού Γραφείου, η έκθεση «Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν». Αυτή η κοσμογυρισμένη έκθεση, έρχεται για πρώτη φορά από τα μουσεία της Ελλάδας στην Αλβανία και θα παραμείνει ανοιχτή από τις 14.09.2018 μέχρι τις 06.10.2018.

Διαβάστε την ομιλία της Γ.Γ. της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου, Αθηνάς Κρεμμύδα, στην ημερίδα της οικουμενικής ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών με θέμα «63η Επέτειος Σεπτεμβριανών - Του πογκρόμ κατά του Ελληνισμού της Πόλης 6-7/9/1955»

Μετά την κατάκτηση της Ηπείρου και μέχρι τις αρχές του 17^ου αιώνα, η Οθωμανική κατοχή κατέστρεψε τα πάντα. Στην Ήπειρο βασίλευε απόλυτο πνευματικό σκοτάδι. Αμάθεια, άγνοια και αμορφωσιά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου. Οι μονές και οι νάρθηκες των εκκλησιών αποδείχτηκαν καταφύγιο, μετά την υποδούλωση, σε πνευματικές εστίες του ελληνισμού, που δίδασκαν φτωχοί μοναχοί και παπάδες λίγα κολλυβογράμματα, όσο να κρατιέται ζωντανή η σπίθα του Γένους. Στοιχεία για την προ της Τουρκοκρατίας εποχή δεν υπάρχουν. Πληροφορίες βρίσκουμε μετά την επικράτηση της Τουρκοκρατίας. Το Δέλβινο καταλήφθηκε οριστικά το 1537. Σαν επακόλουθο της ανάπτυξης του εμπορίου με το εξωτερικό, της βιοτεχνίας και του σχηματισμού των πρώτων αστικών κέντρων, άνθισαν πολύ πρώιμα τα γράμματα στην Ήπειρο. Ταξιδεμένοι Ηπειρώτες, άφησαν περιουσίες ολόκληρες, για να ιδρυθούν και να συντηρηθούν σχολεία στη γενέτειρά τους. Τα αρχαιότερα σχολεία είναι των Ιωαννίνων, του Δελβίνου, του Αργυρόκαστρου, της Δρόβιανης κ.ά.