Ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 6ος υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών, που βάζει την οριστική «ταφόπλακα» στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα κερδίζει εδάφη και γίνεται «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. (10 Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο) Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρ (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε αποδεκτή από τον σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ΄ ο οποίος προσπαθούσε να σώσει τον θρόνο του, αλλά απορρίφθηκε από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων. Το κίνημα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ χρησιμοποίησε αυτή τη διένεξη για να αυτοανακηρυχθεί κυβέρνηση και να καταργήσει το χαλιφάτο.

Ήταν 05:30 το πρωί της 20ης Ιουλίου του 1974, η ίδια ώρα ακριβώς που και σήμερα ήχησαν οι σειρήνες για να υπενθυμίσουν εκείνη την ημέρα που άλλαξε την ιστορία - Ακιντζί: Οι Ελληνοκύπριοι δυσκολεύονται να μοιραστούν την εξουσία

Η σχέση της Μελίνας με τον ανηψιό του καπετάν Μπούα, Πύρρο Σπυρομήλιο και το τραγούδι που έγραψε ο Μίκης για τον θάνατό του.

Η λευκή γενοκτονία με τις πορείες θανάτου διήρκεσε περίπου τρία χρόνια και εξόντωσε τα δύο τρίτα των εκτοπισμένων

* Της Παναγιώτάς Ιωακειμίδου

Ένα άγνωστο, μέχρι τώρα, βίντεο δημοσιεύτηκε από έναν Αλβανό ιστορικό όπου παρουσιάζει την ορκωμοσία Αλβανών ως στρατιώτες των ναζιστικών Γερμανικών δυνάμεων στην Αλβανία την περίοδο 1943-1944.

Έντονος υπήρξε και ο χριστιανικός χαρακτήρα της Ηπείρου, που τεκμηριώνει την ηθική ενότητα και την αδιάσπαστη αλληλουχία της, με τον χριστιανικό χαρακτήρα της υπόλοιπης Ελλάδας. Τον χριστιανισμό στα άγια χώματα της Ηπείρου, κήρυξε ο απόστολος των Εθνών Παύλος, ενώ πλήθος μαρτύρων του αγιολογίου της Ορθοδοξίας μας, ήραν την καταγωγή τους από την Βόρειο Ήπειρο. Όπως καταγράφει στις μαρτυρίες του, ο απόστολος Παύλος διέμεινε έναν ολόκληρο χειμώνα στην Νικόπολη, η οποία αποτέλεσε και το ορμητήριο των ιεραποστολικών του παρεμβάσεων, σε όλο φάσμα της Ηπείρου, της Ιλλυρίας και της Δαλματίας. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια πλήθος μαρτύρων καταγόμενοι από την ιστορική Βόρειο Ήπειρο, μαρτύρησαν για το ήθος της ορθοδοξίας. Είναι καταγεγραμμένοι ιστορικά οι θάνατοι – μαρτυρίες του επισκόπου Δυρραχίου Αγίου Αστείου (98 μ.Χ), του επισκόπου Αυλώνος Ελευθερίου (120 μ.Χ.), και του επισκόπου Φοινίκης Αγίου Δονάτου το 250 μ.Χ.

«Τα ιστορικά γεγονότα δεν είναι πάντοτε λαμπρά και χαρούμενα. Μέσα από το δημοσίευμα ενός σπάνιου εγγράφου, η Γενική Διεύθυνση Αρχείων, υπενθυμίζει ότι το 1967, η Αλβανία ανακηρύχθηκε άθεη», γράφει η Αλμαρίνα Γκεγκβατάι (Almarina Gegvataj) στο αλβανικό πρακτορείο ειδήσεων (ATA).

Αδιαφιλονίκητα η σημαντικότερη και ενδοξότερη στιγμή της ιστορίας της αρχαίας Ηπείρου, υπήρξε η περίοδος του βασιλιά Πύρρου. Μιας πολυτάλαντης στρατιωτικής και πολιτικής ιδιοφυΐας, που δόξασε την ηπειρωτική γη σε όλο τον αρχαίο κόσμο και την κατέστησε κέντρο κοινωνικής, πολιτισμικής και στρατιωτικής ακμής. Η περίοδος εξάλλου της βασιλείας του Πύρρου 318-272 π.Χ., αποτέλεσε και την τελευταία περίοδο ακμής του αρχαίου ελληνικού κόσμου, πρίν την ρωμαϊκή κατάκτηση. Ο Πύρρος ήρε την καταγωγή του από την ακμαία στρατιωτικά και γενναία φυλή των Μολοσσών. Πέτυχε με το υψηλό πολιτικό του κύρος, να ενώσει υπο την αιγίδα του όλα τα ηπειρωτικά φύλλα και να καταστήσει ενιαία διοικητικά την Ήπειρο, από τον Αχελώο, ως τον Αώο ποταμό. Επεκτείνοντας την στρατιωτική παντοδυναμία του κατευθύνθηκε βορειότερα προς το Δυρράχιο, κατακτώντας και ιλλυρικά φύλλα. Όμως ο Πύρρος ευφυής καθώς ήταν δεν περιχαράκωσε την κηδεμονία του, μόνο στον στρατιωτικό τομέα. Ανέπτυξε πολιτισμικά και κοινωνικά την Ήπειρο και προσήγγισε για την εποχή του ασύλληπτα επίπεδα ακμής. Προς την κατεύθυνση αυτή έφτιαξε μεγάλα και πρωτοπόρα έργα υποδομής, όπως δρόμους, γεφύρια, υδραγωγεία, ναούς, θέατρα κ.α. Στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής έκοψε νομίσματα και εξακόντισε το κύρος και την πολιτική και στρατιωτική παντοδυναμία της Ηπείρου, σε όλο τον αρχαίο κόσμο.

Τα τελευταία χρόνια, με την ανοχή της αλβανικής κυβέρνησης και χωρίς να αποκλείεται έξωθεν καθοδήγηση, πληθαίνουν οι προκλήσεις και οι διεκδικήσεις των αυτοαποκαλούμενων Τσάμηδων από την Ελλάδα.

Οταν μια εμπειρία που δεν μπορώ και δεν θέλω να ξεχάσω. Ο Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος επισκέφθηκε επίσημα την Αλβανία από 18 μέχρι 20 Οκτωβρίου 2004, προσκεκλημένος του προέδρου της Αλφρεντ Μωϋσίου.

Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού

Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου / Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ

Παραμονή Θεοφανείων του 2000. Πρωτάγιαση
(αγιασμός της παραμονής των Θεοφανείων)

Στο Πήλιουρι, ένα χωριό της Χειμάρρας της Βορείου Ηπείρου, ο ιερέας κατεβαίνει από το αυτοκίνητο που τους μετέφερε ως εκεί και ετοιμάζεται ν” αγιάση τα σπίτια.

Η Μοσχόπολη βρίσκεται ΒΔ της Κορυτσάς στην Βόρειο Ήπειρο. Υπήρξε μεγάλο μορφωτικό και οικονομικό κέντρο του ελληνισμού, ιδιαίτερα δε του βλαχόφωνου. Τον 18ο αιώνα την βρίσκουμε στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής της. Το 1720 ιδρύεται το δεύτερο στην βαλκανική τυπογραφείο στην Μοσχόπολη, μετά από αυτό της Κωνσταντινούπολης. Το 1730 λειτουργεί το «Ελληνικό Φροντιστήριο» το οποίο το 1744 αναβαθμίζεται σε «Νέα Ακαδημία». Πλήθος είναι οι πνευματικές μορφές του ελληνισμού που εμφάνισε η Μοσχόπολη. Τεράστια και η εμπορική άνθηση κι ο πλούτος. Καραβάνια με Μοσχοπολίτες εμπόρους ξεκινούσαν και μετέφεραν εμπορεύματα στις παραδουνάβιες περιοχές, στη Μολδαβία, στην Οδησσό, στην Βιέννη. Πολλοί εγκατασταθήκαν εκεί, διέπρεψαν και απέκτησαν τεράστιες περιουσίες. Πολλοί και οι εθνικοί ευεργέτες που άφησαν περιουσίες για να γίνουν έργα κοινής ωφελείας. Πρώτη έδινε το παρών η Μοσχόπολη και στους εθνικούς αγώνες. Αυτό το πλήρωσε πολύ ακριβά. Το 1769 για την συμμετοχή της στην εξέγερση των Ορλωφικών καταστράφηκε από στίφη Τουρκαλβανών. Το 1788 υπέστη την δεύτερη καταστροφή από τα στρατεύματα του Αλή Πασά. Η καταστροφή της το 1916 ήταν η τελευταία και σχεδόν τελειωτική.

Ο πρώην επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Αλβανίας, Ηρακλή Κοτσολάρι αποκάλυψε έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ- CIA, σύμφωνα με τα οποία, είχαν γίνει αμέτρητες επιδρομές αμερικανών πρακτόρων από το έτος 1948 έως το 1956, σκοτώνοντας πάνω από χίλιους Αλβανούς συνοριοφύλακες, αξιωματικούς και απλούς πολίτες κατά τη διάρκεια των αποστολών τους, ενώ οι υπηρεσίες συνόρων της Αλβανίας, είχαν σκοτώσει ή συλλάβει περίπου 300 από αυτούς.