Οι τιμές πώλησης της αλβανικής μπύρας έχουν φτάσει πλέον αυτές των εισαγόμενων, εξαιτίας της αύξησης του κόστους παραγωγής μετά το διπλασιασμό του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Σύμφωνα με στοιχεία των τελωνείων, από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2024, το μερίδιο της εισαγόμενης μπύρας στην αγορά έφτασε το 60%. Πολλοί παραγωγοί έχουν αναγκαστεί να γίνουν εισαγωγείς και διανομείς ξένων εμπορικών σημάτων, καθώς έχουν χάσει τη δυνατότητα να ανταγωνίζονται επαρκώς τις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων.

Για τους πρώτους επτά μήνες του 2024, η τοπική παραγωγή μπύρας μειώθηκε κατά 9% σε σχέση με το 2016, ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 88% την ίδια περίοδο. Οι παραγωγοί ζητούν άμεση κυβερνητική παρέμβαση για να στηρίξουν την εγχώρια παραγωγή, καθώς οι αυξήσεις των φόρων και των πρώτων υλών τους έχουν φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.

Η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης έχει εξομοιώσει τις τιμές των τοπικών μπυρών με αυτές των εισαγόμενων, γεγονός που πλήττει την ανταγωνιστικότητα των τοπικών παραγωγών. Αυτή η εξέλιξη οδηγεί σε δραστική μείωση της ζήτησης για την τοπική μπύρα, καθώς οι καταναλωτές επιλέγουν τις εισαγόμενες μπύρες που θεωρούνται ανώτερης ποιότητας ή με καλύτερη σχέση τιμής-ποιότητας.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι πρωτοφανής, καθώς από το 2016 παρατηρείται σταθερή αύξηση του μεριδίου των εισαγόμενων μπυρών στην αγορά. Το 2023, οι εισαγωγές κάλυπταν το 60% της αγοράς, και η τάση αυτή φαίνεται να συνεχίζεται, με προβλέψεις ότι μέχρι το τέλος του 2024 οι εισαγόμενες μπύρες θα κατέχουν το 70% της αγοράς. Το γεγονός αυτό οδηγεί τους τοπικούς παραγωγούς σε οικονομικό αδιέξοδο, καθώς δυσκολεύονται να καλύψουν τα λειτουργικά τους κόστη χωρίς να αυξήσουν τις τιμές πώλησης.

Οι τοπικοί παραγωγοί τονίζουν ότι η κρατική στήριξη είναι αναγκαία για τη διατήρηση της εγχώριας παραγωγής. Ζητούν από την κυβέρνηση να ανοίξει διάλογο και να εξετάσει τις προτάσεις τους, όπως τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τους μικρούς παραγωγούς, ώστε να μπορέσουν να ανταγωνιστούν με τις πολυεθνικές εταιρείες που εισάγουν μπύρες.

Παράλληλα, παρατηρείται και μία μείωση της ζήτησης για μπύρα γενικότερα, κυρίως λόγω της μείωσης του τουρισμού και της μετανάστευσης νέων, που αποτελούν τους κυριότερους καταναλωτές μπύρας. Οι τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα είναι κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας και καταναλώνουν λιγότερο αλκοόλ. Επιπλέον, η αύξηση του κόστους ζωής και οι προσφορές σε εισαγόμενες μπύρες επηρεάζουν αρνητικά τις πωλήσεις της τοπικής μπύρας.

Η έλλειψη πρώτων υλών στη χώρα και το αυξημένο κόστος ενέργειας, νερού και άλλων απαραίτητων για την παραγωγή πόρων, επιδεινώνουν περαιτέρω την κατάσταση. Οι τοπικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τις πολυεθνικές που έχουν μεγαλύτερη κλίμακα παραγωγής και μπορούν να διατηρούν χαμηλότερα κόστη.

Για να διατηρηθεί η εγχώρια παραγωγή μπύρας, απαιτούνται συγκεκριμένα μέτρα στήριξης από το κράτος, όπως επιδοτήσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις και πολιτικές που θα ενισχύουν τον ανταγωνισμό στην αγορά. Χωρίς αυτά, η εγχώρια βιομηχανία μπύρας κινδυνεύει να καταρρεύσει εντελώς, αφήνοντας χώρο αποκλειστικά για τις εισαγόμενες μπύρες.