Η Αλβανία, ούσα μια αναπτυσσόμενη χώρα, διαθέτει χαμηλές κατά κεφαλήν δαπάνες για την υγεία. Παρότι η κρατική χρηματοδότηση αγγίζει το 40% του συνολικού κόστους, η εικόνα αλλάζει όταν λάβουμε υπόψη τα "έξοδα από την τσέπη", δηλαδή τα ποσά που πληρώνουν οι πολίτες για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε φαρμακευτική περίθαλψη και υπηρεσίες υγείας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 2021, οι δαπάνες από την τσέπη για την υγεία στην Αλβανία έφτασαν τα 277 δολάρια κατά κεφαλήν, αγγίζοντας το 59,7% του συνολικού κόστους. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε 100 ευρώ που δαπανώνται για την υγεία, οι Αλβανοί πολίτες καλύπτουν ιδιωτικά σχεδόν τα 60 ευρώ.

Συνολικά, οι Αλβανοί δαπανούν ετησίως περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ από την τσέπη τους για την υγεία.

Το κόστος των φαρμάκων αποτελεί σημαντικό κομμάτι αυτού του ποσού, με τους πολίτες να καλύπτουν περίπου 23 δισεκατομμύρια λεκ (23 εκατ. ευρώ περίπου) από την τσέπη τους ετησίως.

Η Αλβανία κατέχει δυστυχώς το θλιβερό ρεκόρ σε "έξοδα από την τσέπη" στην Ευρώπη, αφήνοντας πίσω μόνο τη Βόρεια Μακεδονία. Η ραγδαία αύξηση αυτών των δαπανών οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως η άνοδος του πληθυσμού που χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή, η ανεπαρκής κρατική χρηματοδότηση, οι ελλείψεις φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία, η κακή διαχείριση των φαρμάκων και η άνοδος του κόστους των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας.

Η υψηλή εξάρτηση από την τσέπη έχει σοβαρές επιπτώσεις. Πολλοί πολίτες αδυνατούν να καλύψουν τα υψηλά κόστη, στερούμενοι απαραίτητες θεραπείες και φροντίδα. Οι υψηλές δαπάνες επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό, ενώ η άνιση πρόσβαση στην υγεία οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Επιπλέον, η πληρωμή από την τσέπη έχει γίνει κουλτούρα στο σύστημα υγείας, με πολλούς να θεωρούν ότι διαφορετικά δεν θα λάβουν την επιθυμητή υπηρεσία. Ασθενείς κατευθύνονται προς αγορά φαρμάκων που όφειλαν να λάβουν στο νοσοκομείο ή αναγκάζονται να νοσηλευτούν σε ιδιωτικές κλινικές.

Η άνθηση του ιδιωτικού τομέα υγείας, αν και προσφέρει εναλλακτικές λύσεις, έχει αυξήσει δραματικά το κόστος των υπηρεσιών, καθιστώντας τες δυσβάσταχτες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού.