Ο Βουδισμός και ο Στωικισμός, παρά την απόσταση μεταξύ των πολιτισμών που τους γέννησαν, παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες στις αρχές και τις διδασκαλίες τους. Και οι δύο φιλοσοφίες τονίζουν την αυτοκυριαρχία, την ηθική ζωή και την απόσπαση από τα πάθη ως μονοπάτια για την επίτευξη της εσωτερικής γαλήνης. Ενώ ο Βουδισμός αναπτύχθηκε περίπου 500 χρόνια πριν από τον Στωικισμό, προκύπτει το ερώτημα αν επηρέασε τη διαμόρφωση της ελληνικής φιλοσοφίας και, εάν ναι, πώς έγινε αυτό σε έναν κόσμο τόσο γεωγραφικά απομακρυσμένο.

Οι ασκούμενοι του Βουδισμού και του Στωικισμού μοιράζονται μια βαθιά κατανόηση της παροδικότητας της ζωής και της ανάγκης να ξεπεραστούν οι επιθυμίες και τα πάθη. Στον Στωικισμό, η έννοια της «απάθειας» - δηλαδή της ελευθερίας από συναισθηματικές διαταραχές - αντικατοπτρίζει τη βουδιστική «νιρβάνα», η οποία σημαίνει την απελευθέρωση από τα βάσανα και τον κύκλο της επαναγέννησης. Αυτές οι κοινές αρχές υποδηλώνουν ότι, παρά τις πολιτισμικές διαφορές, οι δύο φιλοσοφίες αναπτύχθηκαν παράλληλα με στόχο την επίτευξη μιας παρόμοιας κατάστασης εσωτερικής ειρήνης και σοφίας.

Μια πιθανή γέφυρα μεταξύ του Βουδισμού και του Στωικισμού μπορεί να ήταν οι εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου (334-323 π.Χ.), οι οποίες έφεραν τον ελληνικό πολιτισμό σε άμεση επαφή με την κεντρική Ασία, όπου ο Βουδισμός ήταν ήδη ανεπτυγμένος. Κατά τη διάρκεια των κατακτήσεών του, ο Αλέξανδρος ίδρυσε πόλεις ελληνικού τύπου και προώθησε την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ των Ελλήνων και των ντόπιων φιλοσόφων. Ένας από τους φιλοσόφους που συνόδευαν τον Αλέξανδρο ήταν ο Πύρρων της Ήλιδας, ο οποίος αργότερα ίδρυσε τη σχολή του Σκεπτικισμού. Ο Πύρρων φαίνεται να επηρεάστηκε βαθιά από τις συναντήσεις του με Ινδούς φιλοσόφους, και οι ιδέες του για την αμφιβολία και την αναστολή της κρίσης έχουν εντυπωσιακές ομοιότητες με τις βουδιστικές διδασκαλίες.

Η σύνδεση του Σκεπτικισμού του Πύρρωνα με τον Στωικισμό είναι σημαντική. Ορισμένες βασικές έννοιες του Στωικισμού, όπως η «απάθεια», μπορούν να θεωρηθούν ότι προήλθαν από τις ιδέες του Πύρρωνα. Σύμφωνα με τον ιστορικό Christopher Beckwith, ο οποίος ερευνά αυτές τις συνδέσεις, οι ιδέες που εισήχθησαν από τον Πύρρωνα στην Ελλάδα μέσω των επαφών του με την Ινδική φιλοσοφία μπορεί να αποτέλεσαν έναν αγωγό μέσω του οποίου οι βουδιστικές αρχές επηρέασαν τη στωική σκέψη.

Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία του Μεγάλου Ασόκα (268-232 π.Χ.), του Ινδού αυτοκράτορα που προσηλυτίστηκε στον Βουδισμό και προώθησε την εξάπλωσή του πέρα από την αυτοκρατορία του. Σύμφωνα με τα διατάγματα του Ασόκα, οι προσπάθειες διάδοσης του Βουδισμού περιλάμβαναν την αποστολή απεσταλμένων σε ελληνόφωνες περιοχές, αν και αυτές οι αποστολές δεν έχουν τεκμηριωθεί από ελληνορωμαϊκές πηγές. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη Ελλήνων Βουδιστών στην Ασία εκείνη την εποχή, γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα πολιτισμικής αλληλεπίδρασης.

Μεταξύ των στοιχείων για την ύπαρξη Ελλήνων Βουδιστών είναι τα Διατάγματα του Ασόκα, γραμμένα σε άψογα ελληνικά, γεγονός που υποδηλώνει την παρουσία ελληνόφωνων πιστών στην αυτοκρατορία του. Ιστορικοί, όπως ο Seldeslachts, πιστεύουν ότι σημαντικός αριθμός Ελλήνων προσηλυτίστηκε στον Βουδισμό κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ασόκα. Αυτοί οι προσηλυτισμένοι ίσως να διαδραμάτισαν ρόλο στη διάδοση των βουδιστικών ιδεών στον ελληνικό κόσμο, ειδικά σε περιοχές όπως το Βασίλειο των Μαυριών και οι ελληνικές πόλεις της κεντρικής Ασίας, όπως η Ai Khanoum.

Η Ai Khanoum ήταν μια ελληνική πόλη που ιδρύθηκε στην καρδιά της Ασίας και η οποία διατηρούσε ισχυρές πολιτιστικές συνδέσεις με τη Μεσόγειο. Οι επιγραφές από την περιοχή υποδηλώνουν ότι οι κάτοικοί της είχαν επαφές με τους Έλληνες φιλοσόφους και ενδεχομένως μετέφεραν βουδιστικές ιδέες πίσω στην Ελλάδα. Αυτό το πολιτισμικό πλαίσιο μπορεί να εξηγήσει την επίδραση του Βουδισμού στη στωική φιλοσοφία.

Παρόλο που δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για την έκταση της επιρροής του Βουδισμού στον Στωικισμό, τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν μια πιθανή σύνδεση. Οι ομοιότητες μεταξύ των δύο φιλοσοφιών και οι καταγεγραμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των πολιτισμών της εποχής καθιστούν αυτήν την υπόθεση ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Οι ιδέες ταξίδευαν στις ηπείρους και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της σκέψης σε έναν κόσμο πιο συνδεδεμένο από ό,τι συχνά αντιλαμβανόμαστε.