Το 60% των αλβανικών οικογενειών μπορεί να διαχειριστεί τα καθημερινά έξοδα και τις τρέχουσες δραστηριότητές του μήνα, αλλά αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες όταν προκύψουν απρόσμενα έξοδα, όπως ιατρικά προβλήματα ή άλλες έκτακτες ανάγκες. Η οικονομική έρευνα της Elona Dushku, από το Τμήμα Ερευνών της Τράπεζας της Αλβανίας, αναδεικνύει την οικονομική ευθραυστότητα των νοικοκυριών, με βάση την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται σε απρόβλεπτα κόστη.

Σύμφωνα με τα δεδομένα της πρώτης Έρευνας Οικογενειακού Πλούτου στην Αλβανία, το 60% των οικογενειών θεωρούνται οικονομικά εύθραυστες. Παρόλο που μπορούν να καλύψουν τις τρέχουσες δαπάνες τους, δεν διαθέτουν επαρκή ρευστότητα για να αντιμετωπίσουν έκτακτες ανάγκες. Η έρευνα δείχνει ότι αυτή η οικονομική ευθραυστότητα συνδέεται αρνητικά με το επίπεδο εκπαίδευσης του ατόμου που αναφέρεται ως κύριος εισοδηματίας. Παράλληλα, η οικονομική πρόσβαση και οι οικογενειακοί δεσμοί μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα μιας οικογένειας να βρεθεί σε οικονομικά επισφαλή θέση.

Πρόσθετα στοιχεία του INSTAT αποκαλύπτουν ότι το 40% του συνολικού προϋπολογισμού μιας αλβανικής οικογένειας ξοδεύεται για τρόφιμα, ποσοστό που είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη, σύμφωνα με τη Eurostat. Η μεγάλη δαπάνη για τρόφιμα αφήνει λιγοστή ρευστότητα για την κάλυψη άλλων αναγκών, ειδικά απρόβλεπτων.

Συγκριτικά, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το ποσοστό των δαπανών για τρόφιμα είναι αισθητά χαμηλότερο, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να ανέρχεται στο 13,6%. Στις γειτονικές χώρες, το ποσοστό αυτό είναι επίσης χαμηλότερο, όπως στη Σερβία (24,1%), στο Μαυροβούνιο (27,2%) και στα Σκόπια (30,6%).

Η κατανομή των δαπανών αποκαλύπτει ότι οι αλβανικές οικογένειες αφιερώνουν το 2,7% του προϋπολογισμού τους για ψυχαγωγία και πολιτισμό, σε σύγκριση με το 8,4% των ευρωπαϊκών οικογενειών. Παράλληλα, το κόστος επικοινωνίας στην Αλβανία είναι υψηλότερο, με 3,9% του προϋπολογισμού να δαπανάται σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 2,3%.

Τέλος, οι ευρωπαϊκές οικογένειες ξοδεύουν σημαντικά περισσότερο για στέγαση, νερό και ρεύμα, με το 24,1% του προϋπολογισμού τους να πηγαίνει σε αυτές τις ανάγκες, έναντι μόλις 9,8% των αλβανικών οικογενειών.