Υπό τη συνδιοργάνωση του lesinitsa.gr, του Δήμου Φοινικαίων και της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, η πεζοπορία «Stougara Hiking 2024» (που αναβλήθηκε λόγω καιρικών συνθηκών στις 11 Μαΐου), πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και τη συμμετοχή άνω των 70 ατόμων, την Κυριακή 23 Ιουνίου 2024 στη Λεσινίτσα.

Προετοιμασίες

Από την προηγούμενη ημέρα (22 Ιουνίου), οργανώθηκαν εργασίες καθαρισμού του χώρου εκκίνησης και του μονοπατιού για να διασφαλιστεί η άνετη και ασφαλής διέλευση.

Η ομάδα του lesinitsa.gr εργάστηκε με επιμονή για να αφαιρεθούν σκουπίδια και να καθαριστεί το μονοπάτι από τυχόν εμπόδια. Το μονοπάτι είχε καθαριστεί και σημανθεί τον Μάιο αλλά λόγω της αναβληθείσας πεζοπορίας απαιτείτο εκ νέου καθαρισμός. Επιπλέον, μεταφέρθηκε εξοπλισμός όπως καρέκλες και τραπέζια για την υποδοχή και την άνεση των συμμετεχόντων στο τέλος της πεζοπορίας. Οι προετοιμασίες αυτές συνέβαλλαν στη δημιουργία μιας ευχάριστης και φιλόξενης ατμόσφαιρας για όλους.

Προσυγκέντρωση

Το χάραμα της 23ης Ιουνίου ξεκίνησαν οι ετοιμασίες στη Λίμνη της Λεσινίτσας. Τοποθετήθηκε η διαφημιστική αφίσα με τους χορηγούς. Οι συμμετέχοντες άρχισαν να φτάνουν και συγκεντρώθηκαν στο σημείο συνάντησης. Εκεί, πραγματοποιήθηκε η υποδοχή και μία πρώτη ενημέρωση για την πορεία της ημέρας.

Ο Κοινοτάρχης της Κάτω Λεσινίτσας, Νίκος Τσάκας, καλωσόρισε τους φιλοξενούμενους από τα άλλα χωριά και την πόλη των Αγίων Σαράντα, επισημαίνοντας τη σημασία της πεζοπορίας για την κοινότητα και τη φύση. Ανταλλάξαμε χαιρετισμούς και γνωρίσαμε ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας μια ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα.

Κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης μοιράστηκαν αναμνηστικές μπλούζες του «Stougara Hiking 2024» καθώς και του Δήμου Φοινικαίων. Όλοι ήταν έτοιμοι για την περιπέτεια. Η μεταφορά στο σημείο εκκίνησης στο Λεσκοβέτσι έγινε με οχήματα 4×4. Για όσους δεν είχαν κατάλληλα οχήματα, υπήρξε σχετική μέριμνα, εξασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα έχανε αυτήν την εμπειρία.

Όλοι οι συμμετέχοντες συγκεντρωθήκαμε στη συνέχεια έξω από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Εκεί δόθηκαν εκ νέου οδηγίες για τη συμπεριφορά που πρέπει να έχουμε στο βουνό και τους κανόνες ασφαλείας που πρέπει να τηρούνται. Η ώρα έδειχνε 7:30 όταν ξεκινήσαμε, με τους πεζοπόρους να είναι έτοιμοι για την απαιτητική διαδρομή που τους περίμενε.

Η ασφάλεια αποτελεί το Α και το Ω κάθε δραστηριότητας στη φύση, για αυτό παρούσα ήταν η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης – Παράρτημα Καβάλας που κάλυψε υγειονομικά την πεζοπορία και ήταν πάντα έτοιμη και πλήρως εξοπλισμένη με φορητό φαρμακείο, απινιδωτή, οξυγόνο, ασυρμάτους μεγάλης εμβέλειας για να παρέμβει σε οποιαδήποτε ανάγκη χρειαζόταν.

Η διαδρομή προς τον Πλάτανο της Στουγάρας

Προχωρήσαμε στη διαδρομή περνώντας από τη βρύση του Μούκα, όπου πολλοί εφοδιάστηκαν με φρέσκο νερό. Στη συνέχεια, διασχίζοντας το ποτάμι, ανηφορήσαμε προς το παλιό φυλάκιο. Όλοι ήταν γεμάτοι ενθουσιασμό, ιδιαίτερα τα παιδιά, που ακολουθούσαν με χαρά και ανυπομονησία να εξερευνήσουν την παρθένα φύση.

Ο δρόμος για τον Πλάτανο της Στουγάρας ήταν ανηφορικός αλλά προσέφερε πανέμορφα-άγρια τοπία και ξεχωριστές εμπειρίες. Άπαντες αντιμετωπίσανε την πρόκληση, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή της διαδρομής. Τα αρωματικά φυτά έχουν ανθήσει αυτή την εποχή και έτσι, καθώς ανηφορίζαμε το μονοπάτι, είχαμε την ευκαιρία να μαζέψουμε λίγο τσάι, ρίγανη, φασκόμηλο κτλ,

Στον Πλάτανο

Μετά από περίπου 2 ώρες, φτάσαμε στον Πλάτανο της Στουγάρας. Εκεί, πραγματοποιήσαμε μια στάση για να δροσιστούμε και να ανακτήσουμε δυνάμεις. Υπήρχε δροσερό νερό από την πηγή και όλοι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν, να φάνε ένα κολατσιό, να μαζέψουν τσάι και να βγάλουνε φυσικά τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες.

Στο σημείο αυτό στον Πλάτανο, η ομάδα του lesinitsa.gr έκανε αναφορά στην ιστορία αυτού του μονοπατιού που ακολουθήσαμε, και που το ονομάσαμε χαρακτηριστικά το «Μονοπάτι της Ελευθερίας». Το μονοπάτι αυτό έχει ιστορική σημασία, καθώς το 1990-91, κατά την πτώση του κομμουνισμού, χιλιάδες άνθρωποι το διέσχισαν για να περάσουν στην Ελλάδα. Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς άφησαν στο βουνό της Στουγάρας την τελευταία τους πνοή, είτε από το κρύο είτε από τα πυρά των στρατιωτών. Αυτή η αναδρομή προσέφερε μια συγκινητική στιγμή και μας έκανε όλους να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία και την αξία της Ελευθερίας των ανθρώπων.

Χωρισμός σε ομάδες

Μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες, χωριστήκαμε σε δύο ομάδες, καθεμία με διαφορετική πορεία.

1. Πορεία προς τα Σύνορα
Η πρώτη ομάδα ακολούθησε τη διαδρομή προς τα σύνορα, στα «Ίσια» όπως λέγεται η περιοχή καθώς είναι ένα μικρό οροπέδιο, μαθαίνοντας περισσότερα για την ιστορία του μονοπατιού. Η διαδρομή προσέφερε όμορφες εικόνες και στιγμές χαλάρωσης.

Η διαδρομή περνάει και από το γνωστό Αετοπήγαδο που δυστυχώς πλέον έχει χαλάσει. Κατά τη διάρκεια της πορείας, οι πεζοπόροι έφτασαν σε μια πηγή δίπλα στα σύνορα από τη μεριά του Τσαμαντά για να πιούνε και εκεί δροσερό νερό και να ανακτήσουν δυνάμεις. Η ομάδα αυτή είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την ιστορία της περιοχής καθώς και τις στενές και συγγενικές σχέσεις των δύο χωριών Λεσινίτσας και Τσαμαντά, ενώ παράλληλα απολάμβανε την φύση και την ηρεμία της διαδρομής.

2. Ανάβαση στην Κορυφή
Η δεύτερη ομάδα επέλεξε τη διαδρομή προς την υψηλότερη κορυφή της Στουγάρας, στα 1760 μέτρα. Αυτή η διαδρομή ήταν πιο απαιτητική και προοριζόταν για πεζοπόρους με καλή φυσική κατάσταση και εμπειρία. Το μονοπάτι ήταν γεμάτο προκλήσεις και δυσκολίες κατά την ανάβαση. Η κορυφή όμως προσέφερε μια πανοραμική θέα που έκοβε την ανάσα, δημιουργώντας μια αίσθηση επιτυχίας και ολοκλήρωσης. Όλοι ένιωσαν την ικανοποίηση της κατάκτησης και την ευχαρίστηση της θέας που απλωνόταν μπροστά τους αγναντεύοντας τα Ριζά, τον Βούρκο, τη Δρόπολη, την Κέρκυρα και τα χωριά του Πωγωνίου.

Κατάβαση και επιστροφή στη βάση

Η κατάβαση ξεκίνησε με προσοχή και οργάνωση, καθώς και οι δύο ομάδες άρχισαν την πορεία τους προς την βάση-χώρο συγκέντρωσης στη βρύση του Μούκα, κοντά στο σημείο εκκίνησης. Η ομάδα που ακολούθησε τη διαδρομή προς τα σύνορα, έφτασε πρώτη, ενώ η δεύτερη ομάδα, που κατέκτησε την κορυφή της Στουγάρας, έφτασε λίγο αργότερα. Κατά την επιστροφή, οι πεζοπόροι έκαναν μερικές στάσεις για φωτογραφίες και ξεκούραση.

Άπαντες επιστρέψαμε ασφαλείς και αυτό ήταν το βασικότερο μέλημα των διοργανωτών.

Στον χώρο συγκέντρωσης είχαν ετοιμαστεί παραδοσιακά εδέσματα, ενώ προσφέρθηκαν επίσης σουβλάκια, αναψυκτικά για τα παιδιά και μπύρες για τους μεγαλύτερους. Μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή, με όλους μας να απολαμβάνουμε τα φαγητά και να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας από τις διαδρομές. Τα παιδιά βρήκαν την ευκαιρία για παιχνίδι στο μικρό ποταμάκι με το κρύο νερό.

Οι εθελοντές από την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης παρείχαν συμβουλές για την καλύτερη φροντίδα μετά την πολύωρη δραστηριότητα. Έδιναν οδηγίες για την αποτελεσματική αποκατάσταση των μυών, εξασφαλίζοντας ότι όλοι οι συμμετέχοντες θα επέστρεφαν σπίτι τους με ασφάλεια και χωρίς προβλήματα.

Επίλογος

Με τις ευχές για την καθιέρωση αυτής της πεζοπορίας ως θεσμού, αλλά και άλλων αντίστοιχων δράσεων (όπως ο περσινός πολιτιστικός περίπατος), ελπίζουμε να δούμε ακόμα περισσότερους συμμετέχοντες, μεγάλους, νέους και παιδιά τα επόμενα χρόνια. Ειδικά οι νέοι και τα παιδιά μας θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με τη Λεσινίτσα, με τη φύση και την παράδοση, να περπατήσουν τον τόπο τους, να τον γνωρίσουν καλύτερα, να μην ερημώσει και γιατί όχι, να αναστηθεί!

Κλείνοντας, θα θέλαμε να προτρέψουμε όλους τους συγχωριανούς μας: Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και η ΟΜΟΝΟΙΑ μπορούν να φέρουν θαύματα! Η ενότητα και η συλλογική προσπάθεια ήταν καθοριστικές για την επιτυχία αυτής της εκδήλωσης και το αποτέλεσμα το αποδεικνύει περίτρανα. Ας δουλέψουμε μαζί, χέρι-χέρι, για να διατηρήσουμε την Λεσινίτσα ζωντανή. Με τη δύναμη της συνεργασίας, μπορούμε να πετύχουμε ακόμα περισσότερα στο μέλλον!

Άρης-Χρήστος Μπίτας
Θοδωρής Τσέκος
Ευδοξία Κυριαζή
Βάσω Κωτσαγιάννη
Οδυσσέας Σέκκας

Πηγή:lesinitsa.gr