Η μαγεία στην αρχαία ελληνική κοινωνία είχε έντονη παρουσία, κυρίως μέσα από τους μύθους που περιλάμβαναν θεούς και ημίθεους με μαγικές ικανότητες, όπως ο Ορφέας, η Εκάτη, η Κίρκη και ο Ερμής. Αυτές οι μορφές συνδέονται με δυνάμεις πέρα από το ανθρώπινο, που επηρέαζαν τον κόσμο των θνητών και των θεών.

Ο Ορφέας ήταν γνωστός για τις μουσικές και ποιητικές του ικανότητες. Σύμφωνα με κάποιους μύθους, ήταν γιος του Απόλλωνα. Η μουσική του είχε τόσο μεγάλη δύναμη που μπορούσε να μαγέψει ζώα, φυτά και ακόμη και άψυχα αντικείμενα. Η πιο γνωστή του ιστορία είναι το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να επαναφέρει τη σύζυγό του Ευρυδίκη, όπου η μουσική του γοήτευσε τους φύλακες του Άδη, όπως τον Χάροντα και τον Κέρβερο.

Ο Ερμής, ως αγγελιοφόρος των θεών, είχε μαγικό ραβδί, το κηρύκειο, που τον βοηθούσε να περνάει ανάμεσα στους κόσμους των ζωντανών και των νεκρών. Ήταν επίσης γνωστός για τις πανουργίες του και συχνά βοηθούσε ήρωες σε κρίσιμες αποστολές.

Η Εκάτη, θεά της μαγείας και των σταυροδρομιών, είχε ρόλο καθοδηγητή και προστάτη. Ήταν στενά συνδεδεμένη με τη νεκρομαντεία, τις νυχτερινές τελετές και τον Κάτω Κόσμο. Βοήθησε τη Δήμητρα στην αναζήτηση της κόρης της, Περσεφόνης, και έγινε σύντροφος της Περσεφόνης στον Άδη. Συχνά απεικονιζόταν με δαυλούς και είχε τη δυνατότητα να βλέπει προς όλες τις κατευθύνσεις.

Η Κίρκη, γνωστή από την «Οδύσσεια» του Ομήρου, ήταν μια ισχυρή μάγισσα που χρησιμοποιούσε μαγικά φίλτρα για να μεταμορφώνει ανθρώπους σε ζώα. Όταν ο Οδυσσέας επισκέφθηκε το νησί της, μεταμόρφωσε το πλήρωμά του σε γουρούνια, αλλά τελικά συμφώνησε να τους επαναφέρει στην ανθρώπινη μορφή μετά από παρέμβαση του Οδυσσέα.

Η μαγεία στην αρχαία Ελλάδα συνδέθηκε και με την καθημερινότητα. Οι άνθρωποι κατέφευγαν σε τελετές και μαγικά ξόρκια για να ικανοποιήσουν προσωπικές ανάγκες, όπως η προστασία από αρρώστιες ή η κατάρα εχθρών. Τα «δεσμευτικά ξόρκια» ήταν κοινά, γραμμένα σε μολύβδινες πλάκες, που θάβονταν σε τάφους ή κοντά σε νεκροταφεία. Ανασκαφές έχουν αποκαλύψει τέτοιες πλάκες και μαγικά εγχειρίδια, που δείχνουν πόσο διαδεδομένη ήταν η χρήση της μαγείας στην αρχαία ελληνική κοινωνία.