Μετά τη δεκαετία του '90, η Ιταλία και η Ελλάδα ήταν οι κύριες χώρες υποδοχής για τους Αλβανούς μετανάστες που έφυγαν αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Με τα χρόνια, οι περισσότεροι από αυτούς τους μετανάστες εντάχθηκαν στις τοπικές κοινωνίες.

Το 2008, η Ιταλία εξέδωσε 63.000 άδειες παραμονής για Αλβανούς πολίτες, ενώ η Ελλάδα έδωσε 30.000. Άλλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, έδωσαν ελάχιστες άδειες (404 και 461 αντίστοιχα). Μετά την περίοδο 2008-2009, οι άδειες παραμονής από αυτές τις δύο χώρες μειώθηκαν, αντανακλώντας τη μείωση της μετανάστευσης.

Ωστόσο, από το 2016, παρατηρείται ένα νέο κύμα μετανάστευσης, με ευρύτερη γεωγραφική κατανομή. Αν και η Ιταλία συνεχίζει να ηγείται, με περίπου 30.000 άδειες ετησίως, από το 2020 η Γερμανία έχει περάσει στη δεύτερη θέση, με περίπου 16.000 άδειες το 2022 και 15.000 το 2023. Η Ελλάδα το 2023 έδωσε 12.600 άδειες, ενώ η Κροατία και η Μάλτα έχουν αναδειχθεί ως νέοι προορισμοί για Αλβανούς εργαζόμενους.

Στην Ιταλία και την Ελλάδα, η κύρια αιτία για τις άδειες παραμονής είναι οι οικογενειακοί λόγοι, ενώ η Γερμανία, η Κροατία και η Μάλτα ξεχωρίζουν ως προορισμοί για εργασία. Το 2023, η Γερμανία χορήγησε περίπου 5.000 άδειες για πρώτη φορά σε Αλβανούς πολίτες με συμβάσεις εργασίας, κυρίως σε τομείς όπως η υγεία και η τεχνολογία. Η Κροατία και η Μάλτα, επίσης, προσελκύουν Αλβανούς εργαζόμενους, κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα και τον τουρισμό.

Συνολικά, το 2023 εκδόθηκαν περίπου 75.000 άδειες παραμονής για Αλβανούς από χώρες της ΕΕ, αριθμός ελαφρώς μειωμένος σε σχέση με τις 79.200 άδειες του 2022. Αυτό αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο από το 2010, υποδεικνύοντας την επιτάχυνση της μετανάστευσης μετά την πανδημία.

Από το 2008, περίπου 920.000 Αλβανοί πολίτες έχουν λάβει άδεια παραμονής για πρώτη φορά.