Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν η σημαντικότερη αθλητική διοργάνωση στην αρχαία Ελλάδα. Ωστόσο, ένας Ολυμπιονίκης έπρεπε να διακριθεί και σε άλλους τρεις αγώνες της αρχαιότητας για να γίνει πραγματικά θρύλος. Σύμφωνα με το Getty Museum, οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν μέρος των Πανελλήνιων Αγώνων, που αποτελούνταν από τέσσερις συνολικά διοργανώσεις, οι οποίες καθιερώθηκαν από τον 6ο με 5ο αιώνα π.Χ.

Οι αγώνες της Νεμέας ξεκίνησαν το 573 π.Χ. και σταμάτησαν μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, καθώς η πόλη καταστράφηκε. Αναβίωσαν το 340-330 π.Χ. και διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια μέχρι το 271 π.Χ., όταν μεταφέρθηκαν από τη Νεμέα στο Άργος. Οι αγώνες ήταν μέρος μιας θρησκευτικής γιορτής προς τιμήν του Δία και περιλάμβαναν αγώνες δρόμου, βαρέων βαρών, καθώς και μουσικούς και ποιητικούς διαγωνισμούς.

Οι Πυθικοί Αγώνες διεξάγονταν στους Δελφούς, ένα μέρος διάσημο για το μαντείο του. Οι πρώτοι Πυθικοί διοργανώθηκαν το 586 π.Χ. και έκτοτε, περίπου κάθε τέσσερα χρόνια, όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι αγώνες ήταν συνυφασμένοι με θρησκευτικές τελετές και οι θεατές συμμετείχαν σε εορταστικές πομπές και προσέφεραν θυσίες στον θεό. Από το 582 π.Χ., οι νικητές στεφανώνονταν με δάφνινο στεφάνι.

Τα Ίσθμια διεξάγονταν στο ναό του Ποσειδώνα κοντά στην πόλη της Κορίνθου. Η Κόρινθος ήταν μια σημαντική τοποθεσία λόγω της στρατηγικής της θέσης και ήταν εύκολα προσβάσιμη στους αρχαίους Έλληνες από όλο τον μεσογειακό κόσμο.

Ένας Ολυμπιονίκης που κατάφερνε να διακριθεί σε όλους αυτούς τους Αγώνες έγραφε το όνομά του στην Ιστορία, όπως ο Θεαγένης της Θάσου, μία από τις κορυφαίες αθλητικές μορφές του αρχαίου κόσμου.