Με λαμπρότητα, επί ένα τριήμερο, και με τη συμμετοχή πιστών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Κόνιτσα, τίμησε τη μνήμη του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, του οποίου η ζωή δεν ήταν ένα καράβι αταξίδευτο, είχε προορισμό, είχε κατεύθυνση, τη θέωση.
του π. Ηλία Μάκου
Και δεν παρασύρθηκε κατά την πλεύση από την ηδονή, τον πλούτο, τη δόξα, το ναρκισισμό.
Η εδραιωμένη πίστη του ότι ο Χριστός ήταν δίπλα του σε κάθε στιγμή του, του εξασφάλισε ένα επίγειο ταξίδι, που άξιζε τον κόπο.
Ένα ταξίδι, που πάνω απ΄ όλα και πέρα απ' όλα ξεχώρισε για την φωτεινότητά του, αφού δεν στιγματίστηκε από τη μικρότητα και την αβεβαιότητα του κόσμου, αλλά καθορίστηκε από το μεγαλείο και τη βεβαιότητα του Θεού.
Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν την Παρασκευή 12 Ιουλίου 2024 με πανηγυρικό αχριερατικό συλλείτουργο, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Ιλίου Αθηναγόρα, συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Καστορίας Καλλινίκου και Γόρτυνος Νικηφόρου και συμπροσευχομένου του επιχωρίου Μητροπολίτου Ανδρέου.
Στο κήρυγμά του ο κ. Αθηναγόρας αναφέρθηκε με τον κατάλληλο τρόπο στη ζωή και το έργο του αγίου Παϊσίου.
Κατά τον εσπερινό, παραμονή της εορτής, Πέμπτη 11 Ιουλίου 2024, λιτανεύτηκε η εικόνα του Αγίου Παΐσίου.
Την ώρα της λιτανείας, και καθώς η στρατιωτική μπάντα παιάνιζε, η σκέψη των προσκυνητών στράφηκε στη μορφή του οσίου Παϊσίου, αλλά κυρίως στον ταπεινό τρόπο, που έζησε. Και συλλογίστηκαν ότι τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την καθαρή καρδιά, όπως ήταν η δική του, που έγινε θρόνος του Θεού.
Στην εσπερινή ακολουθία χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Νικηφόρος, που μεταξύ άλλων, έκανε λόγο, απλά και κατανοητά, για την αγιασμένη βιοτή του γέροντα Παϊσίου, και συγχοροστάτησαν οι Μητροπολίτες Ιλίου Αθηναγόρας και Καστορίας Καλλίνικος, συμπροσευχομένου του Σεβασμιωτάτου Ανδρέου.
Στο δημαρχείο της πόλης, μετά τη θεία λειτουργία, ανήμερα του εορτασμού, μίλησε ο Αθανάσιος Ρακοβαλής, φυσικός και αγιογράφος, μεταφέροντάς με αμεσότητα όσα έζησε κοντά στον όσιο Παΐσιο.
Τόνισε ότι αγαπούσε τους ανθρώπους και συμμεριζόταν τον πόνο τους και ήταν πηγή πνευματικής, αλλά και πραγματικής ευωδίας.
Σημείωσε ότι η μεγαλύτερη ευεργεσία του Αγίου ήταν η μεταστροφή των ανθρώπων, που δεν πίστευαν στην ύπαρξη του Θεού.
Την Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019 πιστοί ανέβηκαν πεζοπορώντας από το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας στην χαράδρα του Αώου έως τη Μονή Στομίου, ακολουθώντας, μάλιστα, το παλαιό μονοπάτι, απ' όπου διερχόταν ο όσιος Παΐσιος.
Παρακολούθησαν τον όρθρο και τη θεία λειτουργία στο νέο ναό τον αφιερωμένο στ΄ όνομά του και ξεναγήθηκαν στο κελί του και στη Μονή.
Εκεί, ένιωσαν ότι ο όσιος από το ύψος της μεγαλοσύνης του σκύβει, όπως το έπραττε και στη γη, μέχρι κάτω στο χώμα για τους ανθρώπους.
Κάμπτει τα φιλάνθρωπα σπλάγχνα του πάνω στις χωματένιες υπάρξεις.
Συγκαταβαίνει στους κόπους τους καθημερινούς, στον πόνο, στον ιδρώτα, στον καημό, στον στεναγμό, στη λάσπη των ψυχών.
Εξάλλου την Τετάρτη 10 Ιουλίου πιστοί επισκέφτηκαν την πατρική οικία του Παϊσίου και ξεναγήθηκαν από κληρικούς της Μητρόπολης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης.
Το απόγευμα εψάλη παράκληση του Οσίου στο εξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας.
Ακολούθησε πορεία από την αγία Βαρβάρα προς το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας και προς την εκκλησία του Αγίου Αρσενίου από το μονοπάτι, στο οποίο βάδιζε ο Όσιος Παΐσιος.
Οι εκδηλώσεις διοργανώθηκαν από τη Μητρόπολη Κονίτσης και το Δήμο Κονίτσης.
Ο Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ανδρέας, ο οποίος ευλαβείται τον Όσιο Παΐσιο και με τις ταπεινές του δυνάμεις κάνει ό,τι μπορεί για να εκφράσει την καρδιακή ανταπόδοση εκ μέρους του ποιμνίου του για το έργο της εξύψωσης και της σωτηρίας, που επιτέλεσε και επιτελεί ο άγιος.
Ο Άγιος Παΐσιος έδειξε και δείχνει ότι ο Θεός είναι ο συνοδοιπόρος του ανθρώπου.
Έστω και αν ο άνθρωπος είναι θηρευτής λαχιανιασμένος των κοσμικών επιδιώξεων, με ατελέσφορες τις προσπάθειές του, γι' αυτό και απογοητευμένος.
Έστω και αν ο άνθρωπος έχει τσακισμένα τα όνειρά του από τη φρικτή διάψευση της στυγνής πραγματικότητας.
Έστω και αν ο άνθρωπος έχει μουσκεμένο το πρόσωπό του από τον αγώνα του σήμερα και την αγωνία του αύριο και την ύπαρξή του σκονισμένη από την ευτέλεια.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο όσιο Παΐσιος φωνάζει: Σήκωσε το κεφάλι σου.
Μπορείς. Σήκωσέ το με τέλεια ελπίδα προς το Θεό.
Σχόλια