Πρόσφατα, στην αρχαία ελληνική πόλη Σίδη, στην επαρχία της Αττάλειας στην Τουρκία, ανακαλύφθηκε ένα περίτεχνο μωσαϊκό που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα π.Χ. Το ψηφιδωτό δάπεδο απεικονίζει την Καλλιόπη, τη μούσα της επικής ποίησης, και αποκαλύπτει την υπέροχη λεπτομέρεια της αρχαίας τέχνης και μυθολογίας. Τοιχογραφίες που δείχνουν την αισθητική κατανόηση και τον καλλιτεχνικό πλούτο της περιόδου ανακαλύφθηκαν επίσης στους τοίχους της περιοχής.

Η Καλλιόπη, στην ελληνική μυθολογία, ήταν η Μούσα της επικής ποίησης και της ευγλωττίας, γνωστή για την αρμονία της φωνής της.

Η Καλλιόπη είχε δύο γιους, τον Ορφέα και τον Λίνο, είτε από τον Απόλλωνα είτε από τον βασιλιά Οίαγρο της Θράκης. Δίδαξε τον Ορφέα τους στίχους για τραγούδι και θεωρούνταν η πιο σοφή και ισχυρή από τις Μούσες. Παντρεύτηκε τον Οίαγρο στην Πιμπλεία, κοντά στον Όλυμπο. Λέγεται ότι νίκησε τις κόρες του Πιέρου, βασιλιά της Θεσσαλίας, σε αγώνα τραγουδιού και τις μετέτρεψε σε κίσσες ως τιμωρία για την υπεροψία τους. Κάποιες φορές πιστεύεται ότι ήταν η μούσα του Ομήρου για την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Τα ερείπια της αρχαίας πόλης Σίδη είναι από τις πιο γνωστές κλασικές τοποθεσίες στην Τουρκία. Ο Στράβων και ο Αρριανός αναφέρουν ότι η Σίδη ιδρύθηκε από Έλληνες αποίκους από την Κύμη στην Αιολίδα τον 7ο αιώνα π.Χ.

Η Σίδη διέθετε καλό λιμάνι για μικρά πλοία, γεγονός που την έκανε ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής. Η θεά της πόλης ήταν η Αθηνά, της οποίας η κεφαλή στόλιζε το νόμισμα της. Το 333 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος κατέλαβε τη Σίδη χωρίς μάχη, αφήνοντας πίσω του μόνο μια φρουρά για να καταλάβει την πόλη και να εισαγάγει τους κατοίκους στον ελληνιστικό πολιτισμό, ο οποίος άκμασε από τον 4ο έως τον 1ο αιώνα π.Χ.

Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, η Σίδη έπεσε υπό τον έλεγχο του στρατηγού του, Πτολεμαίου Α' Σώτερ, και αργότερα της δυναστείας των Σελευκιδών τον 2ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, η Σίδη κατάφερε να διατηρήσει κάποια αυτονομία, να ευημερήσει και να γίνει σημαντικό πολιτιστικό κέντρο.